„Honker” jest dramatyczną opowieścią o losach Polaków w trakcie II wojny światowej, których personifikacją jest główny bohater filmu. Człowiek walczący o wolność Ojczyzny, zmuszony do jej opuszczenia, wierzący w słuszność sprawy zmaga się z kolejnymi dramatycznymi wyzwaniami jakie stawia przed nim wojenna rzeczywistość. Pozbawiony szansy na miłość do umiłowanej Marychny, przemierza szlak bojowy Polskich Sił Zbrojnych tworzących się na obczyźnie. Pomimo beznadziejnej sytuacji jaka panuje w ówczesnym ZSRR (wywózka na Sybir ludności polskiej, morderstwa oficerów i inteligencji w Katyniu, Ostaszkowie, Starobielsku), nie przestaje poszukiwać w wojennej zawierusze swojej Ukochanej, która jest dla niego namiastka ojczyzny dla której gotowy jest poświęcić życie. Wraz z tysiącami polskich obywateli przemierza bezkresne szlaki Kazachstanu i Uzbekistanu, pustynie Iranu by dotrzeć do irackiego Qizil Rabat gdzie ostatecznie formują się jednostki 2 Korpusu Polskiego.

W trakcie pobytu w Palestynie bohater przeżywa wewnętrzny dramat związany z powstającym Izraelem. Stawia sobie pytanie: czy jako Polak ma wybrać walkę o Ojczyznę i odnalezienie zagubionej miłości ? Czy też jako Żyd powinien zacząć budować nową tożsamość, porzucając dotychczasowe życie. Górę bierze honor polskiego żołnierza i chęć powrotu na ziemie ojców. Zwycięża również nadzieja na odzyskanie przepadłej miłości. Bo przecież odnajdzie Marychnę w Polsce. W wolnej Polsce o którą walczy na dalekim Wschodzie. Przywiązanie do kraju nie pozwala mu na inny wybór. Przypadkowo spotkany gen. Anders w trakcie rozmowy uświadamia bohaterowi sens tej morderczej wędrówki której doświadczają.

Walcząc we Włoszech wśród Polaków, Amerykanów, Nowozelandczyków, Kanadyjczyków, Anglików znajduje ukojenie swojego bolesnego wyboru. Doświadcza otaczającej go jedności celu, wiary i wysiłku jaki kierują przeciwko wspólnemu wrogowi alianccy żołnierze. Wspomina przebyta drogę od tragicznego Września 39 r., od wspomnień związanych z najbliższą rodziną, poprzez wrogi ZSRR, bezkresny Kazachstan, orientalny Iran, świętą Palestynę. Żyje świadomością najważniejszych chwil w swoim życiu. Jak wielu Polaków w tamtym czasie jest postacią tragiczną. Oddaje swoje życie na stoku Monte Cassino. Składa swoją ofiarę na stosie miłości do Ojczyzny z dala od niej wśród oliwnych gajów i apenińskich kamiennych wzgórz.